در مقدمهٔ این کتاب آمده است: «کتاب حاضر صرفاً نقل‌قولی است از زرتشت تا پیامبر، از سقراط تا آندره ژید، از شریعتی تا آنتونی رابینز به همت انتشارات ثامن به سرپرستی محمود نامنی و سعی شده تا دربارهٔ تمامیت زندگی، از تولد تا مرگ سخنی گفته شود». این کتاب در حوزهٔ روانشناسی عمومی قرار می‌گیرد و نویسنده با روایت داستان، حکایت و نقل قول‌هایی به همراه تحلیل آنها، تلاش کرده تا راه خودشناسی را که مسیر راحتی هم نیست، برای کسانی که قصد طی کردن آن را دارند، هموار کند. همان‌طور که اشاره شد برای نگارش این اثر از منابع ایرانی و خارجی زیادی استفاده شده و همین جامعیت کتاب، مخاطب را از خواندن برخی آثار مشابه در این زمینه بی‌نیاز می‌کند. کتاب در چهار فصل تألیف شده که در ادامه به شرح هر کدام از فصل‌ها می‌پردازیم.
فصل اول با عنوان «چگونه باید آموخت» شامل بخش‌ها و موضوعاتی از قبیل «مادر نیمه‌گمشده»، «خودآگاهی چیست؟» «زندگی چیست؟»، «مدیریت احساس چیست؟»، «چگونه دوست انتخاب کنیم؟»، «لبخنددرمانی، غم‌درمانی» و… است. در پایان هرکدام از این بخش‌ها، خلاصه‌ای از بحث نیز آورده شده که در واقع تحلیلی است بر آنچه در قالب نقل‌قول‌ها و حکایت‌ها آماده است.
فصل دوم شامل عبارات تأکیدی است که به گفته‌ٔ نویسنده از میان بیش از صد کتاب روانشناسی با دقت و وسواس خاصی انتخاب شده‌اند.
فصل سوم که «پرسش‌های بی‌پاسخ» نام دارد شامل سؤالاتی است که نویسنده در مورد آنها این‌گونه توضیح می‌دهد: «این پرسش‌ها به منظور شناخت و تحلیل درون و گشودن گره‌های کور روح و روان و هزارتوی افکار و خصایص شما انتخاب شده‌اند.»
فصل چهارم را آزمون‌های خودشناسی تشکیل می‌دهند که تحلیل پاسخ‌ها را در انتهای هر بخش می‌توان مشاهده کرد.
منبع : سایت چطور